Duszpasterstwo Służby Zdrowia

BYĆ PRZY CHORYM I DLA CHOREGO

…ABY NIKT NIE CZUŁ SIĘ WYKLUCZONY LUB OPUSZCZONY

Światowy Dzień Chorego, który z ustanowienia św. Jana Pawła II obchodzimy już od 29 lat, kolejny raz staje się okazją, by zwrócić szczególną uwagę na chorych i na tych, którzy się nimi opiekują. Takie pragnienie przywołuje papież Franciszek w tegorocznym orędziu napisanym na czas trwającej epidemii. I robi to w sposób bardzo wyrazisty, być może dlatego, że zbyt często jedynie w sposób „ugrzeczniony” próbujemy mówić, pisać, i modlić się za chorych, nazywając ich nawet „skarbami Kościoła”, a nie zawsze wychodząc naprzeciw koniecznym ich potrzebom. Dlatego, podobnie jak Jezus, tak i Papież krytycznie odnosi się do sytuacji, w której coś mówimy, ale tego nie czynimy. Wiara bowiem nie może sprowadzać się jedynie do pustej retoryki. Dlatego, aby otworzyć nasze oczy i serca czasem warto używać mocnych, prawdziwych słów, wypowiadanych z miłością, ale opisujących rzeczywistość, która staje się dla nas wezwaniem i zadaniem.

Rzeszów, 2 lutego 2021 r.

LIST BISKUPA RZESZOWSKIEGO JANA WĄTROBY DO KAPELANÓW

Czcigodny Księże Kapelanie!

Zbliża sie kolejny, XXIX Światowy Dzień Chorego. W ubiegłych latach przygotowywaliśmy się do jego przeżywania poprzez formacyjne spotkanie w gronie księży kapelanów i duszpasterzy, planując odwiedziny w różnych placówkach opieki i pomocy medycznej. Była to zrazem okazja do wyrażenia kapłanom wdzięczności i uznania za ofiarną posługę i duszpasterską troskę o ludzi chorych oraz o służbę zdrowia. Pandemia koronawirusa pozbawiła nas tym razem możliwości spotkania w większym gronie a przede wszystkim uniemożliwiła wejście do szpitali i domów opieki.

Jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście (Mt 23, 8). Relacja zaufania u podstaw opieki nad chorymi

Drodzy Bracia i Siostry!

Obchody XXIX Światowego Dnia Chorego, które odbędą się 11 lutego 2021 r., we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, to odpowiedni moment, by zwrócić szczególną uwagę na chorych i na tych, którzy się nimi opiekują, zarówno w miejscach przeznaczonych na ich pielęgnację, jak i na łonie rodziny czy wspólnot. Nasze myśli kierujemy w szczególności do tych, którzy na całym świecie cierpią z powodu skutków pandemii koronawirusa. Wszystkim, zwłaszcza najuboższym i usuniętym na margines wyrażam moją duchową bliskość, zapewniając o trosce i miłości Kościoła.

1. Temat tego dnia czerpie inspirację z fragmentu Ewangelii, w którym Jezus krytykuje obłudę tych, którzy mówią, ale nie czynią (por. Mt 23, 1-12). Kiedy wiara sprowadza się do pustej retoryki, nie angażując się w historię i potrzeby drugiego, wówczas brakuje spójności między wyznawaną wiarą a prawdziwym życiem. Jest to poważne zagrożenie. Dlatego Jezus używa mocnych wyrażeń, aby ostrzec przed niebezpieczeństwem popadnięcia w bałwochwalstwo samego siebie i stwierdza: „Jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście” (w. 8).

Krytyka, którą Jezus kieruje do tych, którzy „mówią, a nie czynią” (w. 3) jest zbawienna zawsze i dla wszystkich, ponieważ nikt nie jest odporny na zło obłudy, zło bardzo poważne, które uniemożliwia nam rozwój jako dzieci jedynego Ojca, powołane do życia powszechnym braterstwem.

Wobec sytuacji potrzeby brata i siostry, Jezus przedstawia wzór zachowania całkowicie przeciwny obłudzie. Proponuje, by zatrzymać się, wysłuchać, nawiązać bezpośrednią i osobistą relację z drugim człowiekiem, poczuć dla niego czy dla niej empatię i wzruszenie, zaangażować się w jego cierpienie do tego stopnia, by zatroszczyć się o niego w posłudze (por. Łk 10, 30-35).