Jesteś tutaj: Start Wspomnienie zmarłych WSPOMNIENIE ZMARŁYCH KS. PRAŁAT STANISŁAW TOMASZEK - KAPŁAN WEDŁUG SŁOWA BOŻEGO
Zmarł śp. Ks. Prałat Stanisław Tomaszek, emerytowany proboszcz we Frysztaku
W środę, 9 marca br. zmarł śp. Ks. Prałat Stanisław Tomaszek, emerytowany proboszcz we Frysztaku.
Eksporta w czwartek, 10 marca, o godz. 17.00 w parafii Narodzenia NMP we Frysztaku
Pogrzeb w piątek, 11 marca, o godz 13.00 również we Frysztaku.
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj mu wieczne spoczywanie!
Ks. Prałat Stanisław Tomaszek, ur. 30.06.1935 w Kosinie, syn Stanisława i Apolonii Rożek, parafia pochodzenia: Kosina. Maturę zdał w 1952 – w Przemyślu, studia w Przemyślu w Wyższym Seminarium Duchownym w latach 1952-1959, święcenia kapłańskie przyjął 07.06.1959 w Przemyślu, święceń udzielił Ks. Bp Franciszek Barda.
Pracował jako wikariusz w parafiach:
Od 21.08.2005 r. przebywał w parafii Frysztak jako emeryt, wspierając księży w pracy duszpasterskiej.
Ks. Stanisław Tomaszek pełnił również funkcje diecezjalne:
Dziekan Dekanatu Frysztak: do 6.12.2009 r.
Diecezjalny Duszpasterz Kobiet od 20.09.1993 do 04.10.2010
Kanonik gremialny Kapituły Kolegiackiej w Strzyżowie od 25.03.2007 do 20.01.2012, od 20.01.2012 kanonik emeryt.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci!
a/a
KS. STANISŁAW TOMASZEK - KAPŁAN WEDŁUG SŁOWA BOŻEGO
Wczesnym rankiem 9 marca 2016 r. dzwony kościoła we Frysztaku oznajmiły parafii, że zmarł jej emerytowany proboszcz ks. Stanisław Tomaszek.
W eksporcie uczestniczył biskup senior Kazimierz Górny i około 50 kapłanów. Kazanie wygłosił rodak zmarłego - ks. prał. Tadeusz Preis. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp Edward Białogłowski. Kazanie wygłosił kolega z roku święceń - ks. prał. Stanisław Bartmiński.
Ks. Stanisław Tomaszek urodził się 30 czerwca 1935 r. w Kosinie. Tu ukończył szkołę podstawową, maturę zdał w Przemyślu w 1952 r. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. 7 czerwca 1959 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Franciszka Bardy. Przez 57 lat kapłaństwa ks. Stanisława nagromadziło się bardzo dużo tych owoców pracy. Najpierw na placówkach wikariuszowskich: w Zaleszanach pod Tarnobrzegiem, w Jedliczu, w rzeszowskiej farze. W 1969 r. został powołany jako wikariusz do Frysztaka, a po śmierci ówczesnego proboszcza został proboszczem. Pełnił tę funkcję przez 35 lat do 2005 r. Wtedy przeszedł na emeryturę.
W jego życiu kapłańskim Bóg i chwała Boża byty na pierwszym miejscu, a zbawienie dusz było najwyższym prawem. Szczególnie lubił pracować wśród młodzieży, a zwłaszcza ministrantów. Poświęcał im czas, serce, i to od pierwszej parafii. Wiedział, że ta praca zaowocuje powołaniami. Wielu jego ministrantów zostało kapłanami. Jego były uczeń i ministrant ks. Marian Rojek jest nawet biskupem. Nie wszyscy ministranci będą kapłanami, ale służba liturgiczna dopomaga im, by byli odpowiedzialnymi katolikami. Organizował oazy dla młodzieży, także z Ukrainy.
Troszczył się o dobro duchowe swoich wiernych, a także przychodził z pomocą materialną, gdy kogoś spotkało nieszczęście. Zapoczątkował wigilię dla ludzi samotnych. Troszczył się o chorych w DPS na Gliniku Dolnym. Tam odprawiał dla nich Mszę św.
Nauczał w trudnych warunkach na parafiach, gdzie był wikariuszem. Uczył w punktach katechetycznych. A później jako frysztacki proboszcz, wybudował punkt katechetyczny wraz z plebanią, w której zamieszkał. We Frysztaku głosił słowo Boże na ambonie, w punkcie katechetycznym, a później także w szkole. Ileż dobra przelał w serca ludzkie, w serca dzieci i młodzieży.
Ks. Stanisław prowadził także liczne prace materialne w parafii Frysztak. On wystarał się o zezwolenie na budowę kościoła w Stępinie i wybudował tę świątynię i powstała tu nowa parafia. Wybudował nową plebanię z punktem katechetycznym. Postarał się o piękną polichromię kościoła we Frysztaku. Za niego został odrestaurowany mur wokół kościoła. Odnowił również budynek, w którym mieszkały wcześniej Siostry Sercanki.
Przez wiele lat był dziekanem dekanatu frysztackiego. W trudnym czasie komunizmu kultywował pamięć o ofiarach zbrodni katyńskiej pochodzących z terenu parafii. Od 1993 do 2010 r. był duszpasterzem diecezjalnym kobiet. W 2005 r. otrzymał godność Kapelana Honorowego Ojca Świętego. Później został włączony do Kolegiaty Strzyżowskiej jak kanonik gremialny.
Ks. Emil Midura
*Cytat za ww.niedziela.pl 10 kwietnia 2016 nr 15 (941)
Edycja rzeszowska 15/2016 , str. 5